November 14, 1476

Johannes Hinderbach to Angelo Fasolo

BCopy: Archivio di Stato di Trento, Archivio Principesco-vescovile, Sezione latina, capsa 69, n. 74a, cc 16v-18r. Paper installment in good conditions copied by the episcopal secretary Giovanni Verber.

B'Copy: Archivio di Stato di Trento, Archivio Principesco-vescovile, Sezione latina, capsa 69, n. 74a, c 21r. Paper installment in good conditions copied by the episcopal secretary Giovanni Verber.

Iohannes Dei et Apostolice Sedis gratia antistes Tridentinus domino Angelo episcopo Feltrino, et cetera.

Reverende in Christo Pater et Domine, post plurimam salutem et commendationem.

Recepimus litteras Vestre Paternitatis reditum suum a romana Curia ac urbe Fulginii nobis significantes ac avisantes de his que illic aguntur tum precipue circa causam beati Simonis nostri innocentis tridentini, et cetera. Quocirca, Vestre Paternitati ingentes gratias habeo et ago, que me de his avisare dignata est. Misissemus iam dudum Aprovinum et alios ad prosequutionem cause illius; sed mestus ex obitu fratris sui et multis aliis rebus implicitus nondum se de his exonerare potuit.

Expectavimus etiam hactenus reditum unius magistri licentiati socii ipsius in eadem legatione et de his rebus instructi, qui ad partes suas ivit pro capienda certa possessione unius benefici per ipsum in romana Curia adepti, quem in dies venturum speramus. Preterea, ex his qui de Curia veniunt, intelleximus dominum sanctissimum nondum se cum Curia firmasse in aliquo loco et omnium iudicio nihil de hac re futurum dicebant, nisi postquam sanctitas sua unacum reverendissimis dominis cardinalibus ad Urbem reverteretur, quod ante kalendas decembris aut festa nativitatis | vix futurum sperabatur. Nihilominus hac avisatione Vestre Paternitatis habita quamprimum mittemus ad huius piae et sanctissime cause prosequutionem.

Sperantes in Dei pietate et iustitia, cuius causa agitur, ne illam ob impiissimorum ac nephandorum hebreorum ac corruptorum fautorum suorum perfidiam pessundari aut obrui sinat, sed triumphum victorie cum veritate et iustitia huic innocenti ac felicissimo martyri et nobis tanquam indigno ministro ac defensori eius concedet, ita ut omnis christiana religio nostra hunc verissimum tyronem ac martyrem Christi fore cognoscat et intelligat et perfidorum hebreorum nephanda crudelitas et rabies agnoscatur, et toti mundo pateat.

Expectabamus Vestram Paternitatem cum singulari gaudio ac iocunditate visitaturam hunc nostrum martyrem ac visuram oculis suis vulnera ipsius manibus impiorum iudeorum eidem illata cum insignibus et instrumentis illorum nephandissimorum, videlicet cultro, tenalea sive forcipe, et vasculo argenteo in quo innocentem sanguinem collegerunt quem et biberunt, necnon infinitas miracolurum imagines. Sed quom se excuset Paternitas Vestra et venturam in pascate polliceatur in aere videlicet magis suae nature contemperato, feremus hanc morula aequo animo quanquam nobis summe gratum et iocundum extitisset in presentiarum Eius Paternitatem adventasse. Fuit enim hactenus hic ad nos tempus satis temperatum et aequale, maxime diurno tempore, et multus hic concursus fuit et est plurimorum nobilium et aliorum popularium Italie et Germanie et precipue venetorum, tarvisanorum, veronensium ac brixianorum, usque in hunc diem continuo adventus ad videndum hoc sanctum corpusculum integrum et illibatum, et in dies magis ac magis a Summo omnium Creatore multis et infinitis miraculis clarificatum, quorum aliqua precipua et insignia Vestre Paternitat aliquando mittemus descripta.

Nec plura. Commendamus nos plurimum Vestre Reverende Paternitati, quae feliciter valeat in domino, et mihi quoque suo iure precipiat.

Ex arce nostra tridentina Boniconsilii raptim die veneris VIII mensis novembris 1476.

Vester totus Iohannes, Dei et Apostolice Sedis gratia antistes Tridentinus.

Cedula

Oramus denique et summopere flagitamus ut Vestra Paternitas memorie habeat id quod dudum eam rogavimus, videlicet ut kathalogum primatum, sive patriarcharum Aquilegensis Ecclesie a beato Hermachora et Fortunato usque ad hec nostra tempora habere possimus ex antiquis kathastis sive libris ecclesie, aut sacrista ibidem, in qua non dubito hec et alia haberi, quorum nonnulla nomina reperiuntur in Hystoria Longobardorum Pauli Dyaconi, scilicet Severi, Helie et aliorum illius temporis, quo ecclesia sive primitia aquilegiensem fuit divisa ac separata in duo, et patriarchatus Gandensis  tunc esse cepit, et se unacum certis aliis maritimis Ecclesiis separavit ab Ecclesia Aquilegensi propter scisma grecorum et latinorum inter se, seu Longobardorum cum Romanis, precipue vero magnopere habere cupimus et valde desideramus legendam sive historiam beati Quirini episcopi et martyris eiusdem ecclesie Aquilegensis, qui fuit filius Philippi imperatoris | et primi christiani, prout reperimus in certis libris et historiis nostris ultramontanis et presertim beati Maximiliani Lauracensis episcopi et martyris, successoris eiusdem in eadem Ecclesia nunc patavinensi, que tunc erat metropolis aliarum civitatum maritimarum ac pannonicarum. Erit enim nobis summe gratum et iocundum, curabimusque eidem Vestre Paternitati in tali cum multo maiori re complacere et vicem reddere.